تحلیل داستان کوتاه از طریق علوم طبیعی
متنی که در ادامه می‌آید نوشته کوتاهی از بورخس است. این متن را به تازگی در کتابخانه کوچک شخصی بورخس در دفتر کارش در کتابخانه ملی بوئنس‌آیرس پیدا کرده‌اند.
این نظریه ( بیش فرضیه ) برای نخستین بار در سال 2004 میلادی، توسط دکتر مسعود نوروزیان و دکتر شادمان شکروی ارائه گردید. در همایش هایی در تگزاس ( ایالات متحده)، سالامانکا ( اسبانیا) و آرل ( فرانسه ) مطرح شد و مورد تایید و تحسین قرار گرفت. در زمان ارائه نخستین بیش فرضیه، تنها دانشگاه برکلی ( ایالات متحده ) مطلبی در خصوص ریاضیات داستان های بورخس ارائه کرده بود. علاوه بر این، مطلب برای نخستین بار در سایت دانشگاه مریلند ( بالتیمور، ایالات متحده ) قرار داده شد. بر خلاف تصور ابتدایی بیوند ریاضیات و ادبیات ( داستان کوتاه ) می تواند آفریننده دیدگاه های تحول برانگیز در تحلیل ادبی باشد. مدل های به کار رفته در این بیش فرضیه داستان های کوتاهی از آنتوان چخوف، ج.د سالینجر، ایساک بابل، برنارد مالامود، ادگار آلن بو، گای دو موباسان، آن تایلور، جان آبدایک، توبیاس ولف و .....بودند. قواعد حذف و گزینش در داستان کوتاه، نمونه گیری و استفاده از نقاط جاذب ( اتراکتور) و هندسه فراکتالی، در تبیین روند تکاملی داستان کوتاه ( از ادگار آلن بو به بعد )، چند نمونه از منطق سیستمی در طراحی و غایت مندی ( تئولوژی) داستان و استفاده از انتگرال کورلیشن در ارزیابی داستان کوتاه، از جمله نقطه نظرهای مطرح شده بودند. متاسفانه ارزش کار در آن زمان آنچنان که باید درک نشد. اینک بعد از گذشت بانزده سال ریاضیات داستان به یک مکتب فکری بدل شده است و در همایش های بیوند ریاضی و هنر بخش خاصی به آن اختصاص دارد. اساس این نظریه به صورت کامل در سه برنامه آسمان هنر ( رادیو فرهنگ – 1388) و مختصری از آن در برنامه تلویزیونی (1389) و چند گفتگو با رسانه ها ( سرآمد- نشریه بنیاد علمی نخبگان ) ارائه گردید. این بیش فرضیه واجد نکاتی بود که قدر مسلم می بایست به مراتب بیش از این مورد عنایت قرار می گرفت. آنچه در دانشگاه های مطرح جهان در شرایط فعلی ارائه می شود برداشت های به نسبت ابتدایی از این نظریه است که از جمله در همایش بزرگ ریاضیات ( سئول – کره جنوبی، 2017) به صورت نمودهایی از یک مکتب مستقل ارائه گردید. در این گفتگو، طرفین ضمن بیان مبانی این نظریه، به تاریخچه این تلاش فکری و فرجام آن، در قالب گفتگویی صمیمانه اشاراتی خواهند داشت. هردو بخش می تواند برای شنونده علاقه مند به ادبیات و ادبیات داستانی، مفید و در عین گدازندگی ( با توجه به فرجام آن ) از جهاتی بدیع باشد.
