چراغی در سنگر بیاویز
در میانه‌ی جنگ آنگاه که اخبار و روایت‌های گوناگون اوج می‌گیرند و خیز بر می‌دارند و حتی برخی متخصص رسانه‌ای را در خود غرق می‌کنند - اخبار و روایت‌هایی که بعضاً حتی صحت و سقم‌شان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آن‌گونه که هستند نه آن‌گونه که دشمن آن را بازنمایی می‌کند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا می‌کند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی می‌بینیم و امکان رمزگشایی آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویت‌ها را به شیوه‌ای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیده‌ها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمی‌گیرند. چهل و یکمین شماره «صدای ایران» به روح مطهر شهید علیرضا قنبری تقدیم شده است.
چراغی در سنگر بیاویز
در پیام راهبردی رهبر معظم انقلاب اسلامی به مناسبت چهلم شهدای جنگ تحمیلی ۱۲روزه، «هدایت معنوی و نورانی کردن دل‌ها و توصیه به صبر و سکینه و ثبات مردمی»، به‌عنوان ششمین تکلیف از تکالیف هفت‌گانه، متوجه قشر روحانیت شده است. این مطالبه مستقیم از علمای دین، بیانگر جایگاه خاص روحانیت در مدیریت بحران‌های ملی از رهگذر آرامش‌بخشی ایمانی به جامعه است.
قرآن کریم در سوره فتح، نزول «سکینه» بر دل‌های مؤمنان را نعمتی بزرگ می‌داند:
«فَأَنزَلَ اللَّهُ سَکِینَتَهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ وَ أَلْزَمَهُمْ کَلِمَةَ التَّقْوَىٰ»
سکینه، آرامش و اطمینان الهی است؛ نعمتی که هرگاه در یک جامعه جاری شود، بستر بروز ظرفیت‌ها، تقویت اراده‌ها و رشد و پیشرفت فراهم می‌گردد. تقوا، دعا، ترک گناه و توسل به اهل‌‌بیت علیهم‌السلام از جمله راهکارهای دستیابی به این سکینه‌اند که در منابع دینی ما تأکید شده‌اند.
در تمام مقاطع تاریخ انقلاب اسلامی، دشمنان تلاش کرده‌اند این سکینه و ثبات را در ایران اسلامی بر هم زنند؛ از ایجاد درگیری‌های قومیتی در سال‌های آغازین انقلاب، تا تحمیل جنگ هشت‌ساله و فتنه‌های متوالی سیاسی، و در نهایت جنگ اخیر ۱۲روزه. اما نه‌تنها در هیچ‌یک از این موارد به هدف خود نرسیدند، بلکه ملت ایران هربار با صلابتی بیشتر، بر همبستگی و ایستادگی خود افزود.
این مقاومت ریشه در ایمان دارد؛ در آموزه‌ای از قرآن که فرموده است:
«فَاسْتَقِمْ کَمَا أُمِرْتَ وَ مَنْ تَابَ مَعَکَ»
و نیز: «وَ إِن تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا لَا یَضُرُّکُمْ کَیْدُهُمْ شَیْئًا»
در نگاه قرآنی، صبر و تقوا نه یک فضیلت فردی، بلکه یک سلاح راهبردی در میدان نبرد با دشمن است. رهبر انقلاب نیز در بیانات مختلف بر این قاعده قرآنی تأکید کرده‌اند: «اگر اهل حق با نیّت، همّت، صبر و استقامت مبارزه کنند، بی‌تردید پیروز خواهند شد.»
در این میان، روحانیت نقشی بی‌بدیل دارد. به تعبیر احادیث متقن، علمای دین وارثان انبیای الهی‌اند؛ و به همین اعتبار، مشابه همان مسئولیتی را بر دوش دارند که پیامبران در قبال امت‌های خود داشتند: دعوت به هدایت، صبر، سکینه و ثبات. امروز نیز در هنگامه‌ی جنگ ترکیبی دشمن، این قشر باید بیش از پیش به وظایف خویش واقف و عامل باشد.
روحانیون باید از تمام ظرفیت‌های تبلیغی – از منبر و مسجد، هیئت و مجالس عزاداری، تا گفتگوهای مستقیم و رسانه‌های نوین – بهره بگیرند تا چراغی از نورانیت الهی در دل‌ها بیفروزند. تبیین درست مسائل، پاسخ‌گویی متین و منطقی به شبهات، و تقویت امید و ایمان در دل مردم، مهم‌ترین وظیفه‌ای است که امروز بر دوش این قشر نهاده شده است.
در دورانی که دشمن می‌کوشد با جنگ شناختی، دل‌ها را بلرزاند و ذهن‌ها را مشوش کند، تکیه‌گاه معنوی مردم بودن، از بالاترین مصادیق جهاد است. همان‌گونه که در جنگ تحمیلی نظامی، سربازان از مرزها دفاع کردند، امروز روحانیت باید از مرزهای ایمان، آرامش و پایداری دفاع کند.
