مشارکت گسترده؛ اتحاد ملّی؛ اعتلای ایران
رهبر انقلاب در دیدار جمعی از رأی اولی‌ها و جمعی از خانواده‌های مکرّم شهدا، حضور پرشور و قوی ملت را در انتخابات، تجلی قدرت ملّی، تضمین‌کننده امنیت ملّی و مایوس‌کننده دشمنانِ چشم‌دوخته به ایران خواندند و با برشمردن ویژگیهای نامزد اصلح تاکید کردند انتخابات پرشور، زمینه‌ساز رفع مشکلات، پیشرفت ایران و از ارکان اداره صحیح کشور است.
در یادداشتی به قلم دکتر مصطفی ملکوتیان، عضو هیئت‌علمی و استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران به بررسی موضوع انتخابات، از برتری‌های نظام مردم سالاری دینی تا ویژگیهای نماینده اصلح پرداخته است.
با توجه به ابتنای نظام اسلامی به نظرات و نقش مردم در مراحل مختلف آن، موضوع برگزاری انتخابات در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و از جمله انتخابات تعیین نمایندگان مجلس خبرگان رهبری -که طی آن ۸۸ نماینده برای مدت ۸ سال- و انتخابات تعیین نمایندگان مجلس شورای اسلامی -که با برگزاری آن ۲۹۰ نماینده برای مدت ۴ سال برگزیده می‌شوند-، موضوعی مبنایی و اساسی است و در این رابطه باید به جنبه‌های مختلف این موضوع و از جمله ۴ موضوع کلیدی زیر توجه خاص مبذول نمود:
* الف- مقایسه مردم سالاری دینی و سایر نظام‌های مردم سالار:
نظام جمهوری اسلامی ایران که برخاسته از انقلاب شکوهمند اسلامی است، یک نظام مردم سالاری دینی است. این نظام با گذشت زمان با توجه به ویژگیهای فکری فلسفی و نیز عملکردی خود، به منتقد بزرگ نظام‌های ظاهراً مردم سالار که نام دمکراسی برخود نهاده‌اند، تبدیل گردیده است.
در آغاز این یادداشت، چند نکته در مقایسه نظام مردم سالاری دینی و سایر نظام‌های مردم سالار بیان میشود:
در نظام مردم سالاری دینی که بر مبنای اصول و اعتقادات جامع و حقیقت محور اسلامی -اصولی که از جامعیت آرمانی برخوردار است- پدیدآمده است، نقش مردم یک نقش مرکزی و استوار است. این نقش هم در تشکیل و ایجاد نظام اسلامی -با رأی بیش از ۹۸ درصد مردم به ایجاد نظام جمهوری اسلامی ایران- و هم در استقرار و تداوم نظام یعنی انتخاب و تشکیل قوای مختلف از انتخاب رهبری نظام توسط مجلس خبرگان رهبری که نمایندگان آنرا، ملت بر می‌گزینند گرفته تا انتخاب نمایندگان مجلس شورای اسلامی که امام بزرگوار در مورد آن فرمودند مجلس در رأس امور است تا انتخاب رییس جمهور و هیئت دولت و اعضای شوراهای شهر و روستا معنا یافته است.
علاوه بر این،نظام مردم سالاری دینی از جنبه‌های مختلف بر سایر نظام‌های مردم سالار برتری دارد؛ از جمله:
* ۱- در این نظام، انتخاب شوندگان علاوه بر داشتن شرایط عامی که در هر کشور بگونه‌ای ذکر میشود، باید در سابقه خوب و درستکاری و سلامت نفس آنها نیز تردیدی نباشد و از جمله همانگونه که رهبر معظم انقلاب نیز در بیانات خود تأکید نموده‌اند، پاکدستی از شرایط واگذاری مسئولیت‌هاست.
* ۲- در اندیشه و تفکر اسلامی، هدف از تشکیل نظام اسلامی، تکامل جامعه به سوی سعادت در دنیا و آخرت است و وظیفه نهادهای مختلف و قوای سه گانه که برگزیده ملت هستند، در این راستا و برای دستیابی به این هدف است. در حالی که نظام‌های غیر دینی حداکثر تنها به توسعه در سطح و توسعه مادی توجه دارند و به پیشرفت جامعه در راستای اهداف دینی و انسانی و اصول عدالت و معنویت کاری ندارند که این نقص بزرگی است و این امر است که این نظام‌ها را به سمت ظلم و ستم، استثمار و استعمار پیش می‌برد؛ هرچند که بر این ستمکاری نام دفاع از منافع ملی میگذارند.
* ۳- نظام اسلامی در هیچ زمانی و هرگز به تشکیل یک نظام سلطه، که غربی‌ها امروزه بانی و ادامه دهنده آن هستند، منجر نمیشود؛ زیرا همواره منافع کل بشریت و عدالت در هر دو سطح داخلی و بین‌المللی را مورد توجه قرار می‌دهد و همواره در فکر نجات مظلومان و مستضعفان در سراسر گیتی است.
* ب- اهمیت و لزوم مشارکت در انتخابات:
همانگونه که امام امت(ره) و رهبر فرزانه انقلاب تأکید فرموده‌اند، شرکت در انتخابات یک وظیفه دینی و یک امر واجب است. در واقع، هر کس که به کشور خود و اعتلای آن می‌اندیشد، باید بداند که راه آن شرکت در عرصه‌های مختلف و از جمله و به‌ویژه شرکت در انتخابات است و مردم و نخبگان کشور باید در همه زمانها، به اهمیت مشارکت در انتخابات و نتایج مترتب بر آن توجه کافی مبذول نمایند.
مشارکت در انتخابات، نشانه رشد سیاسی و بیانگر برخورداری یک ملت از فرهنگ سیاسی مشارکتی است که از نشانه‌های رشد و پیشرفت در عرصه سیاسی به حساب می‌آید و خوشبختانه کشور ما با وقوع انقلاب اسلامی از یک فرهنگ سیاسی غیرمشارکتی و بی تفاوت به فرهنگ مشارکتی و نقش مهم مردم در حکومت، تبدیل گردید.
هم‌چنین، مشارکت پرشور در انتخابات، باعث نظارت و آینده‌نگری ملی بهتر و در نتیجه هدفمندی دقیقتر برنامه‌های تدوینی به منظور رشد و پیشرفت کشور است. با این مشارکت است که دسترسی به عدالت بهتر در عمل میسر می‌گردد و حل مشکلات و معضلات روزمره نیز آسان‌تر تحقق می‌یابد.
بعلاوه با این امر، قدرت عملی آرمانها و ارزش‌های اسلامی نیز بیشتر نمود می‌یابد و همین‌طور خلاءهای عقیدتی ناشی از شکست‌های ارزشی و فلسفی غربیان، با ارزش‌های اسلامی پر گردیده و حرکت به سوی تمدن نوین اسلامی نیز هموارتر می‌گردد.
بنابراین، همه قشرها و آحاد مردم باید با نشان دادن بیش از پیش وحدت ملی از طریق شرکت در انتخابات پیش‌رو، راه را برای دستیابی به دو امر عدالت و پیشرفت بیشتر هموار نمایند.
* ج- آثار و نتایج مشارکت گسترده:
شرکت در انتخابات، در واقع به معنی حضور در صحنه‌ها و عرصه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و علمی-فناوری کشور است و این مشارکت، عملاً تاثیرات شگرفی دارد که در اینجا به برخی از مهمترین آنها اشاره میشود:
* ۱- حفظ، تقویت و نمایش اتحاد ملّی با نشان دادن حضور عمومی در صحنه.
* ۲- زمینه‌سازی بهتر برای بسیج امکانات انسانی و مادی کشور به منظور دستیابی به اهداف عالی نظام اسلامی.
* ۳- افزایش قدرت و اقتدار کشور در منطقه و جهان؛ که راه را برای الهام‌بخشی و اثرگذاری بیشتر بر مسائل مختلف در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی هموار میکند. در دنیای معاصر مسئله قدرت بسیار اهمیت دارد و افزایش اقتدار کشور، در آینده تحولات تاثیرات جدی دارد و این امر بر کسی پوشیده نیست.
* ۴- افزایش ضریب امنیتی کشور؛ که با حضور بیشتر در انتخابات ممکن میشود و آینده انقلاب و نظام را در مقابل فشارها و توطئه‌ها و فتنه‌های دشمنان کشور بیمه میکند.
* ۵- پیشرفت بیشتر در عرصه‌های علمی فناوری؛ که با حضور بیشتر مردم در صحنه و مطالبه عمومی از دولتمردان از طریق نمایندگان برگزیده شده آنها میسر میشود.
اینها تنها بخشی از نتایج و پیامدهای مشارکت بالا در انتخابات است و با مرور آن شکی در وظیفه همگان در شرکت در انتخابات باقی نمی ماند.
* د- ویژگیهای نماینده اصلح:
اهمیت برگزیدن نامزد های اصلح نیزبرای دستیابی به اعتلای کشور یک موضوع آشکار است.این یادداشت را با بیان ویژگیهای کاندیداهای اصح ازنظر رهبری معظم انقلاب به پایان میبریم.
ایشان چند ویژگی را برای شناخت کاندیداهای اصلح برشمردند:
«یک سؤالی در مورد «اصلح» میشود... اصلح کیست؟ کیست که صلاحیّت بیشتری دارد؟... هر کسی که در تقیّد به دین، تقیّد به عمل دینی و تشرّع دینی بهتر و جلوتر باشد؛ هر کسی نسبت به استقلال کشور و آویزان نشدن کشور به این و آن قدرت دنیا اصرار بیشتری داشته باشد و واقعاً استقلال کشور را بخواهد؛ هر کسی به مبارزه‌ی با فساد به طور جدّی عقیده داشته باشد که با فساد باید مبارزه کرد؛ هر کسی نسبت به منافع ملّی جدّی‌تر است؛ یعنی حاضر است منافع شخصی خودش را در مقابل منافع ملّی قربانی کند؛ منافع ملّی را ترجیح بدهد بر [منافع شخصی]؛ مسئله‌ی دین، مسئله‌ی استقلال، مسئله‌ی مبارزه‌ی با فساد، مسئله‌ی منافع ملّی. تعصّبات جناحی را بگذارند کنار؛ در قضایای مختلف ببینند چه چیزی مناسب با منافع ملّی است و مایه‌ی عزّت کشور و آسایش کشور و پیشرفت کشور است.» ۱۴۰۲/۱۲/۰۹
